خاطرات شهیدان استان بوشهر

ابراهیم خیلی خوش اخلاق بود، با ما اخلاقش خیلی خوب بود. با پدرش خیلی مهربان بود، پدرش وقتی که توی حیاط قدم می‌زد دست دور گردنش می‌انداخت و پیشانی اش را می‌بوسید. وقتی که من در آشپزخانه مشغول غذا درست کردن بودم، می‌آمد دست دور گردنم می‌کرد و دستم را بوسه می‌زد و می‌گفت: «مادر عزیزم، قربان این دست تو بروم که زحمت برای ما می‌کشی». فرزندم مؤمن و انقلابی بود، خیلی برای انقلاب دوندگی می‌کرد، شبها به خانه نمی‌آمد.